فرزندان این سرزمین تلاش ها کرده اند تا توانسته اند ره آورد بسیار با ارزش و ماندگار ، به جامعه علمی شهر دین و دانش، کاشان پرافتخار پیشکش کنند از همین ره گذر بوده است که امروز صدها مرکز علمی در گوشه و کنار این شهر روییده و چشمان کنجکاو هر انسان منصفی را به خود مشغول داشته است. این ساختمان های عالم پرور که بر سردر آن ها نام خیّری کمال طلب و مهرورز می درخشد جلوه گاه راستین تلاش های چند دهه تربیت شدگان مکتب انسانیت است ، بی شک همشهریانی که با گفتار و رفتارشان خیّرین را در خدمت به آموزش و پرورش و دانشگاه ها تشویق کردند و بی تردید خیّرینی که به رود پر آب و زلال ایثار و گذشت تن زدند در خاطره تاریخی ملت ما ماندگار خواهند بود و از آثار نیکوکاری و نیک اندیشی خود در دو عالم بهره خواهند برد.
اینجانب به عنوان عضو کوچک خانواده دانشگاه کاشان در حد بضاعت خودم نکاتی را در ساحت نیکوکاری قلمی کرده، به بنیاد حامیان دانشگاه کاشان و خیّرین عزیز پیشکش می کنم.
لذت نیکوکاری
نیاز انسان به دو گونه مادی و معنوی تقسیم می شود: نیاز به غذا، مسکن و پوشاک از جمله نیازهای مادی انسان است و نیاز به زندگی اجتماعی، فضیلت خواهی، محبت ورزیدن و محبوب شدن، ستودن و ستوده شدن از نوع نیاز معنوی است. پاسخ به هر یک از این نیازها موجب شادکامی انسان می شود، از آن جا که میل به خیر و فضیلت و محبت ورزی امری فطری است پاسخ به این حس عاطفی لذت بخش است، نیکوکار با گذشتن از آنچه در اختیار دارد در حقیقت روح تشنه خود را سیراب می کند و انسان بخشنده چون بر خودخواهی غلبه کرده، همیشه احساس پیروزی و قهرمانی می کند. این احساس خوشایند به او تحرک می بخشد و او را در برابر ناملایمات مقاوم تر می کند. به همین سبب افراد خیّر اغلب از سلامتی روانی برخوردار و عمری طولانی دارند. آری دنیای ما عرصه کنش و واکنش است. هرکه شادی بیافریند پاداشش شادی است و هر که لبخند مرده روی لب پژمرده ای را زنده کند، بی تردید قهقهه روان خود را خواهد شنید.